• Steun ons
  • Contact
  • De Leven Leest
  • Voor wie?
  • De mensen
11

De Leven 2023

10 november 2022 by Jaap Reageer

Het is je misschien opgevallen. De website is van kleur verschoten. Wat begon als een initiatief van de Remonstranten, met een betaalde kartrekker, is sinds 2022 een vrijwilligerscollectief. Van harte welkom om aan te sluiten, mee te doen of gewoon achterover te hangen en te consumeren. Na een kleine stilte is het op 29 december zover. We hebben weer een kerstevent. Meld je snel aan om jezelf te verzekeren van een plaatsje. Het belooft een geweldige afsluiter van 2022 te worden!

Vind je dit nou een te gek initiatief, sluit je dan ook formeel bij ons aan. Zonder verplichtingen, maandelijks opzegbaar, maar wel met korting op activiteiten als tegenprestatie van ons.

 

De Leven Met Kerstmis 2020

14 december 2020 by Jaap Reageer

Op 24 december 2020 gaat onze allereerste kersthit in première op YouTube! Ben jij een vaste bezoeker van De Leven? Dan ben je hier aan het juiste adres om een beetje licht in deze donkere lockdownduisternis je huis in te halen. Ben je geen vaste bezoeker, dan hopen we dat corona snel over is en je eens kunnen verwelkomen op een van onze activiteiten.

Overweeg ook eens om ons met een klein bedrag per maand te steunen en krijg deze te gekke sokken kado!

Het is waar, de hemel bestaat!

21 oktober 2019 by Jaap Reageer

Stel jezelf een plek voor waar je tot in de eeuwigheid mag verblijven. Hoe die eruit ziet zal ik proberen te beschrijven. Er zijn geen gouden straten, maar het ruikt er altijd naar pas gemaaid gras. Vlinders vliegen er vrij rond met de bijen. Wespen zijn er ook, maar ze prikken niet. Op de achtergrond klinkt er zo na de lunch altijd prettige muziek. We wonen aan het water en mensen lopen de hele dag langs. Deze mensen – ook wel bezoekers genoemd – zijn allemaal vriendelijk, maar verschil van mening mag er bestaan. Dat houdt het verblijf spannend, anders duurt de eeuwigheid wel erg lang. We slapen in tenten. Soms als stel, soms met kinderen, maar ook vrienden met vrienden en sommigen slapen heerlijk alleen.

De mobiele telefoon is er nog wel, maar wordt voornamelijk gebruikt om elkaar muziek te laten horen of grappige en inspirerende filmpjes te tonen. Zo wordt het gevoerde gesprek van extra charme en gespreksstof voorzien. We drinken alcohol, maar altijd met mate. Je kunt je kratje bier er overigens gewoon buiten laten staan. Er wordt gerookt, gedanst, geluisterd naar muziek. We laten ons inspireren door sprekers als Tom Mikkers, Nadia Bolz-Weber en Rikko Voorberg. Ga je buiten het programma om op avontuur dan zou je maar zo kunnen stuiten op een zaal vol spiegels, een biechthokje waar iemand een speciaal persoonlijk liedje voor je zingt. Of word je even in een ander universum gezet door Bob Venus, pionier in dienst van de Gereformeerd Kerken vrijgemaakt in Leusden en Amersfoort, iedere keer weer op een andere manier.

Kinderen, baby’s, ouders en ouderen

Net als de gouden straten is het ook een fabeltje dat de zon altijd schijnt in de hemel, want wat is er mooier dan de zonsondergang te aanschouwen over het meertje waar de tenten omheen staan? Of de zonsopkomst met de dauw nog over het gras? En wat te denken van de koele nacht waarin we met lotgenoten rondom de tafel zitten bij het kaarslicht en zacht getokkel op een gitaar? Het fijne aan de zon is dat hij op gezette tijden onder gaat en altijd weer opkomt.

Kinderen spelen er overdag met elkaar en krijgen verhalen mee van hoe het vroeger was, wat ze daarvan kunnen leren en hoe ze met wijsheid de rest van hun leven kunnen betreden. Baby’s worden zacht gewiegd bij mysterieus vioolspel en ouderen kijken met weemoed naar hun kinderen en kleinkinderen die altijd in de buurt zijn. Er zijn geen tranen meer, geen pijn, omdat we in gemeenschap leven met elkaar en alles kunnen en mogen delen.

Een beetje hemel op aarde

Zo ziet het Graceland Festival eruit, als een paar dagen hemel op aarde. Een festival waarvan we als De Leven, als Remonstranten, als vrijzinnigen een aantal jaren hoofdsponsor zijn, omdat we het belangrijk vinden dat deze vorm van beleving, prikkeling en misschien zelfs wel van leven een plek moet hebben. Onze jonge mensen verdienen een ruimte waar het geloof niet in een keurslijf ervaren hoeft te worden, maar waar we toch buiten het veilige midden stappen. Waar bezoekers meningen, muziek of cabaretiers kunnen horen die ze niet meteen zullen omarmen, maar waar we iedere avond goede gesprekken over hebben. Bij kaarslicht en muziek op de Bluetoothspeaker via de mobiele telefoon op de achtergrond. Voor de tenten waar we die nacht weer slapen. Aan het water, waarin we de weerspiegeling van de maan zien.

Nu is de hoop van het Graceland Festival dat deze sfeer en ruimte op meerdere plekken ervaren kan worden. Dat hopen wij als Remonstranten – neem ik aan – ook. Hoewel de festivalsfeer een hele unieke is, moet het mogelijk zijn om met elkaar het gesprek aan te gaan over iets dat ons prikkelt, iets dat ons bezig houdt, iets van onze overtuiging of ons geloof, zonder dat we elkaar meteen in de haren vliegen. Zonder dat emotie de overhand neemt en de uitkomst van het gesprek bepaalt. Wij hopen dat als remonstrantse kerken uit te stralen en ook met De Leven hopen we een sfeer te creëren die ervoor zorgt dat we elkaar blijven uitdagen en omarmen. Met geduld en in alles de liefde.

Ode aan de nieuwkomers

11 februari 2016 by Jaap 1 Reactie

Toegegeven, ik houd best van een avontuurtje. Nieuwe mensen leren kennen is een hobby van me, al wordt dat met het volwassen worden wel wat minder. Toch geniet ik met volle teugen van de avonden van De Leven, onze proeftuin op de Bible Belt waar we jonge mensen bekend willen maken met een vrij en verdraagzaam christendom, waar ik nieuwe mensen ontmoet en hun verhalen aanhoor. Heerlijk. Ik ben dan het gelukkigst. Als twintiger schuwde ik bijvoorbeeld festivals niet. Vroeger ging ik daar veilig samen met vrienden heen. Op den duur pakte ik mijn tas en fotocamera en sprong ik in de auto.

Geen kennis van het programma. Geen wetenschap van welke kennissen zouden gaan. Gewoon ‘op de bonnefooi’. Dat ik bekenden tegen zou komen en dat ik me niet zou vervelen, dat was wel van tevoren duidelijk hoor. Toch vond ik dat best heel avontuurlijk van mezelf. Echter, een weekend op pad met een klein groepje twintigers waarvan ik niet precies weet wat ze doen? Brrr. Nu niet, volgend jaar niet en tien jaar geleden ook niet. Wij gingen afgelopen weekend met het zogenaamde kernteam op ‘kamp’ en nodigden Facebooklikers, Tweeps en abonnees van de nieuwsbrief uit mee te gaan. [Lees meer…]

Ondertussen in de mailbox…

5 januari 2016 by Jaap 2 Reacties

Welkom in mijn geloofscrisis, welkom in mijn zoektocht. Ik ben een vrouw die midden in het leven staat, ben getrouwd en heb kinderen. Ik woon midden op de ‘Bible Belt’, werk bij een christelijke organisatie, ben opgegroeid in de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKv), maar als volwassene overgestapt naar de evangelische wereld. Ik heb altijd in vuur en vlam gestaan voor God en voor de kerk, heb altijd actief meegebouwd aan ‘Gods koninkrijk’, was altijd bijna altijd braaf en verstandig en verantwoordelijk en serieus enzo…

Ik meende te weten wat goed en fout is, wat recht en krom is. Ik was iemand met idealen en grote inzet voor ‘het koninkrijk van God’.

Aan het veranderen

Maar in de afgelopen jaren ben ik van binnen nogal veranderd. Ik heb veel nagedacht, gelezen, gepraat en geworsteld over wie ik ben en wie ik wil zijn. In het begin vond ik dat heel eng en durfde ik bijna niet aan mezelf en anderen toe te geven dat ik aan het veranderen was. Het is niet iets dat ik opzocht, het sloop er geleidelijk in en ik werd het me steeds meer bewust.
Wat is er dan veranderd? De ‘kathedraal van zeker weten’ is ingestort: veel dogma’s en overtuigingen die altijd vanzelfsprekend waren, werden onzekerheden. De betovering is er af: ik geloof niet langer naïef en vol hoop en geloof dat we van heerlijkheid naar heerlijkheid gaan of dat er grootse dingen liggen te wachten, ook de betovering van een soort hemel op aarde te hebben gevonden is weg.

Ik ken weinig mensen die hun geloof zo hebben ervaren, maar voor mij was het altijd wel zo en dat is er niet meer. Ik ben gede-radicaliseerd: de stelligheid waarmee ik geloofde in zaken als gebed, roeping etcetera is veranderd in voorzichtig spreken en twijfel. Wat ik dan nog wel geloof over God en Jezus en mijn leven? Tja, dat ben ik dus nog aan het uitzoeken. Ik heb zo’n vermoeden dat ik bij De Leven wel een soort van thuisgevoel zou kunnen vinden… een beetje steun, vriendschap en inspiratie buiten de kaders zou me goed doen…

Om de lieve vrede: innerlijke vrede #Seneca

21 december 2015 by Jaap Reageer

Beste Lucilius,

Laten we ophouden te willen wat wij vroeger wilden. Persoonlijk probeer ik in elk geval om niet meer te willen wat ik als jongen wilde. Met dit ene streven gaan mijn dagen en nachten heen, dit is mijn project, mijn plan: een eind te maken aan mijn oude fouten. Ik leef zo dat elke dag voor mij als het hele leven is. En dan probeer ik potdorie niet om alles uit die dag te halen alsof het letterlijk de laatste is, maar ik kijk er zo tegenaan alsof het de laatste zou kunnen zijn.

Dat is ook de stemming waarin ik je deze brief schrijf. De dood kan mij ieder moment oproepen, mogelijk nog tijdens het schrijven. Ik ben klaar voor de aftocht en ik zal van het leven genieten, omdat ik mij niet erg druk maak hoe lang het zal duren.

Voor ik mijn oude dag bereikte was het mijn zorg om goed te leven, op mijn oude dag is dat om goed te sterven. En goed sterven, dat is vrijwillig sterven. Doe je best om nooit iets tegen je zin te doen. Wat onontkoombaar is voor wie tegenstribbelt, is dat niet voor wie het wil. Ik bedoel dit: wie orders gewillig accepteert ontsnapt aan het vervelendste aspect van slavernij, iets moeten doen wat je niet wilt. Niet iets op bevel doen maakt ongelukkig, maar iets tegen je zin doen.  

Laten we onze geest dus zo inrichten dat wij alles wat de omstandigheden vereisen ook wíllen, en vooral dat wij aan ons einde kunnen denken zonder droefheid. We moeten ons eerder voorbereiden op de dood dan op het leven. Het leven is voldoende van alles voorzien, maar wij azen altijd op de dingen waarmee het is uitgerust. We komen iets tekort, lijkt het, en zo zal het wel altijd blijven. Maar voldoende geleefd te hebben, dat zit hem niet in het aantal jaren of dagen, maar in de geest. Mijn eigen leven, allerbeste Lucilius, is lang genoeg geweest. Ik ben ervan verzadigd en zie de dood tegemoet.

Hartelijke groeten,

Seneca

Tijdens het kerst-event op 20 december werden verschillende korte verhalen gelezen. Bovenstaande werd door Rik gekoppeld aan het thema innerlijke vrede, van de grote filosoof Seneca.

Tips voor het schrijven en vertellen van een verhaal

17 september 2015 by Jaap Reageer

Negen tips voor het schrijven van je – te vertellen – verhaal

  1. Zorg ervoor dat het een waargebeurd verhaal is en maak het ‘vertelbaar’ door hardop te oefenen;
  2. Vermijd het geven van inleidingen op je verhaal. Stuur ons recht in de actie, de personages, de details;
  3. Tien minuten is ongeveer 1450 woorden. Maar, tien minuten is geen doel, het is gewoon het maximum. Een vijf-minuten-verhaal kan ons ook erg ontroeren;
  4. Zorg ervoor dat als je vertelt, je een punt kunt maken (dat voorkomt ellenlange extra’s), en dat het vragen oproept bij het publiek: ‘wat gebeurde er toen?’ of ‘waarom heeft hij dat gedaan?’;
  5. Als je aan het schrijven bent, lees wat je schreef terug, bekijk het en bewerk het. The devil is in the details;
  6. Een goede openingszin is een goede start;
  7. Een goed einde is net zo belangrijk;
  8. Vergeet niet dat wij je kunnen helpen bij het schrijven. Stuur je verhaal naar ons via het contactformulier. We helpen graag waar we kunnen;
  9. Noem je een bestaand persoon in je verhaal, overweeg dan een pseudoniem.

Negen tips voor het vertellen van je verhaal

  1. Zorg ervoor dat de mensen het geluid van je stem kunnen horen;
  2. Krachtige taal? Nou, we zijn niet preuts, maar niet te grof ofwel… gewoon verstandig;
  3. Geniet van jezelf en doe het rustig aan – als je struikelt over een zin – adem en lees het nog eens;
  4. Mensen in het publiek zijn van allerlei achtergronden – we willen ervoor zorgen dat er geen verhaal verteld wordt waardoor iemand zich niet welkom zou kunnen voelen;
  5. Als je geen uitgeschreven verhaal hebt, gefeliciteerd, oh dappere! Maar zorg ervoor dat je je houdt aan het vertellen van een verhaal, geen verbale zwerftocht;
  6. Als je iemand bij naam wilt noemen – en het is een gevoelig verhaal – controleer eerst met hem of haar of je een pseudoniem kunt gebruiken;
  7. Houd je aan de tien minuten;
  8. Geniet van het vertellen van jouw verhaal, het is de moeite om naar te luisteren;
  9. En, blijf verhalen vertellen.

– Met dank aan Blossom030 –

Remonstranten starten initiatief De Leven in Ede

12 september 2015 by Jaap Reageer

DeLeven_poster A3De Remonstranten, die in 2014 opzien baarden met een door de NS geweigerde postercampagne, gaan zich in Ede inzetten voor twintigers en dertigers. Motivaction deed afgelopen jaar onderzoek onder christelijke jongvolwassenen op de Bible Belt. ‘Ga geen kerkje spelen!’, zo luidde het nadrukkelijke advies van het onderzoeksbureau uit Amsterdam.

Initiatiefnemer theoloog Jaap Marinus (32), van huis uit baptist: ”Mijn leeftijdsgenoten denken genuanceerder over het geloof dat de, vaak orthodoxe kerk ze voorschotelt. Veel jongeren haken af en verlaten de kerk via de achterdeur. Er is dan niets voor hen. Dat kan anders. Naast of in plaats van het rustmoment op zondagochtend hebben twintigers en dertigers die ik spreek behoefte aan interactie, ontmoeting en de verkenning van nieuwe wegen. Eventueel met het verhaal van de bijbel.”

Kwaliteit en humor

“Als je alle zingevers en religies wel hebt gezien, dan wordt het tijd voor het echte werk”, zegt Jaap Marinus. Het geloof van onze tienerjaren houdt vaak geen stand. Dit gaat in meerdere of mindere mate gepaard met een geloofscrisis.” De aanbevelingen van Motivaction worden opgevolgd: “Het is echt trial and error, maar de laagdrempelige activiteiten met kwaliteit én humor moeten een open plek bieden aan de groeiende groep twijfelende gelovigen die binnen de context van het christendom naar een veilige plek zoeken.” Verhalen, filosofie, vriendschap, eten en andere bijeenkomsten moeten voer bieden voor de doelgroep om na te denken en te praten over de dingen in het leven die er écht toe doen.

Tom Mikkers, algemeen secretaris, over dit project: “Het is een vormvrije opdracht die Jaap kreeg: ‘Laat je niet inkaderen door bestaande kerkelijke vormen.’ We hopen dat we zo nieuwe mensen kunnen bereiken. Niet om zieltjes te winnen, maar wel om te laten zien dat vrij en verdraagzaam geloven tot de mogelijkheden behoort.”

Feit of fictie, bij verhalen weet je het nooit. Behalve bij ons!

11 september 2015 by Jaap Reageer

Als je iets zinnigs wilt doen, kun je volgens ons het beste beginnen met verhalen vertellen. Net als de verhalen over bijbelse figuren als Noach, Job en Henoch, maar dan echt gebeurd. Maximaal negen waargebeurde verhalen van maximaal tien minuten op een avond, speciaal voor de korte spanningsboog van onze generatie. Het thema deze avond is: ‘Het gebeurde in die zomer’. Verwacht dus hete verhalen!

Het idee van negen verhalen van max tien minuten ontstond in Engeland en is daar een groot succes onder de noemer TENx9. In Utrecht heeft Blossom030 dit stramien gevolgd en vult geregeld Kunst en Eerlijke Koffie met een zaal luisteraars en verhalenvertellers. De vertellers krijgen een thema en maximaal tien minuten om hun verhaal te doen. Lekker kort dus, voor als een verhaal geen reet aan is. Voor een verhaal dat zo intrigerend is, dat tien minuten te kort is hebben we een of twee pauzes. Een glas bier staat koud.

Verhalen vertellen in Ede

Enthousiast geworden? Dat snappen wij wel. Wil je op 22 september komen luisteren, schuif dan gerust aan. Meer info vind je onder de activiteit. Wil je een verhaal komen vertellen, vul dan het contactformulier in en geef even kort aan wat je zou willen vertellen. Kun je deze avond niet, laat het ons ook weten zodat we bij genoeg enthousiasme in 2016 nog een Storytelling-avond kunnen organiseren.

Blog

De Leven 2023

10 november 2022 Door Jaap Reageer

Het is je misschien opgevallen. De website is van kleur verschoten. Wat begon als een initiatief van de Remonstranten, met een betaalde kartrekker, is sinds 2022 een vrijwilligerscollectief. Van harte welkom om aan te sluiten, mee te doen of gewoon achterover te hangen en te consumeren. Na een kleine stilte is het op 29 december […]

→ Alle blogs

Facebook

De Leven

Hou mij op de hoogte


Onze activiteiten

Abonneer je op onze activiteiten in de agenda-app op je smartphone

Abonneer

© 2023 De Leven - Privacy Policy

  • Steun ons
  • Contact
  • De Leven Leest
  • Voor wie?
  • De mensen